Tilos.
Az úttesten fekszem.
Nem tudom, miért
állok fel. Röhögnek
rajtam. A kijátszott
kiáltás rongypapucsát
magamra öltöm.
Csak akkor térek magamhoz,
amikor az útszéli
keresztet ölelem.
Lekerül fejemről a bohócsapka
már nem fordulok meg.
Fáradt tenyeremen olajos
féknyomok.